5/5/2020
Ποια προσευχή υπερέχει όλων;
Δεν έχουμε καταλάβει, οι περισσότεροι, την σημασία και την αξία του εκκλησιασμού και της θείας λατρείας γενικώτερον, γι’ αυτό και ακούμε, όχι σπάνια, μερικούς να λένε ότι προτιμούν να μην πηγαίνουν στην εκκλησία, αλλά να προσεύχονται μόνοι τους στο σπίτι. Είναι βέβαια καλή και η ατομική προσευχή στο σπίτι και στη δουλειά και στον δρόμο και παντού, όπου βρει κανείς χρόνο. Ασύγκριτα όμως υπερέχει η ομαδική λατρευτική προσευχή μέσα στον ναό, με τις εκκλησιαστικές ακολουθίες, που πρέπει να τις προσέχουμε πολύ και να μετέχουμε σ’ αυτές ολοκαρδίως. Η λατρεία του Θεού και η ομαδική προσευχή (“ὁμοθυμαδόν” αναφέρει το Ευαγγέλιον) είναι τρόπος ζωής και σωτηρίας, κιβωτός και καταφυγή όλων μας και άμεση επικοινωνία με τον Τριαδικόν Θεόν μας. Ο Όσιος Θεόγνωστος στο έργον του “Περί πράξεως, θεωρίας και ιερωσύνης” γράφει:
-«Η μέσω της θείας ιερωσύνης λατρεία και εξιλέωση και ικέτευση του Θεού υπερέχει τόσον από κάθε ψαλμωδία και προσευχή, όσον διαφέρει στην λαμπρότητα από τα άστρα ο ήλιος. Γιατί στην θεία Ιερουργία θυσιάζουμε και παρουσιάζουμε και προβάλλουμε για εξιλέωσή μας τον ίδιο τον Μογογενή Υιό του Θεού, ο οποίος θυσιάστηκε, χωρίς αντάλλαγμα, για τους αμαρτωλούς από φιλανθρωπία. Και αυτό το κάνουμε, όχι μόνον για την άφεση των αμαρτιών, αλλά οπωσδήποτε και για την εκπλήρωση αιτήσεων προς το συμφέρον μας, αν βέβαια η συνείδηση μένει καθαρή. Και το θείο σώμα ενωμένο με την θεότητα, σαν αναμμένο κάρβουνο, καίει κάθε αμαρτία και φωτίζει τις καρδιές εκείνων, που προσέρχονται με πίστη. Επίσης και το θεϊκό και τίμιο αίμα πλένει και καθαρίζει, περισσότερο από κάθε ύσσωπο (Ψαλμ. ΗΝ΄ 9) όλες τις κηλίδες και τους μολυσμούς, εκείνων, που όσο πιο καθαρά και αγνά μπορούν, τολμούν και προσέρχονται στα άγια -αν συμβεί να έχει μείνει μέσα τους κάτι βρώμικο». Ας θυμηθούμε ακόμα το ψαλμικόν: «Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν, Κύριον ἐκ πηγῶν Ἰσραήλ» (Ψαλμ. ΞΖ΄ 27) και άλλες εκκλησιαστικές προτροπές, διότι με τον τρόπον αυτόν περιχωρείται η αγάπη και η χάρις του Θεού με την αναζήτησιν και την λατρευτικήν συμμετοχήν των πιστών σε ένα σώμα πνευματικόν, όπως είναι η Εκκλησία.
Παναγιώτης Μ. Σωτήρχος, Υπέρ των αμαρτωλών: Τι λένε οι άγιοι πατέρες, έκδοση Β΄, Αθήνα, Ακρίτας, 2002.