5/9/2023

Τα λάθη

Όλοι θα θέλαμε να είμαστε αλάθητοι. Δυστυχώς η πραγματικότητα δείχνει το αντίθετο. Όλοι κάνουμε λάθη. Ανεξάρτητα με το πώς ερμηνεύει το κάθε φιλοσοφικό ή θρησκευτικό σύστημα το γεγονός του λάθους, η πραγματικότητα είναι ότι άνθρωπος αλάθητος δεν υπάρχει.

Η ορθόδοξη θεολογία διακηρύσσει, ότι η έκπτωσή μας από την αλήθεια έχει σαν συνέπεια να σημειώνουμε συνέχεια λάθη. Και το μεγαλύτερο λάθος είναι ότι δεν τα δεχόμαστε.

Το λάθος είναι μέσα στη φύση μας. Επανορθώνεται μόνο όταν δεχτούμε τις συνέπειες της αλληλοπεριχώρησής της με τη θεία φύση, στο πρόσωπο του σαρκωμένου Λόγου. Στο βαθμό που αποδεχόμαστε αυτές τις συνέπειες στον ίδιο βαθμό επανερχόμαστε στο «αλάθητο». Κανένας όμως δεν μπορεί να επανέλθει σ’ αυτό αν δεν συνειδητοποιήσει την πτώση του. Τα λάθη του. Μεσ’ απ’ αυτά βγαίνουμε πιο ώριμοι.

Όπως έχει διαμορφωθεί πια η ανθρώπινη ύπαρξη, δεν ωριμάζει χωρίς τη συνειδητοποίηση της πτώσης της, των λαθών της. Η αρνητική πείρα, πολλές φορέα, γίνεται πιο καρποφόρα από τη θετική. Μια αποτυχία μας συνδέει περισσότερο με την πραγματικότητα απ’ ότι η επιτυχία. Η επιτυχία συνήθως παραπλανάει. Η αποτυχία προσγειώνει. Αποκαλύπτει. Μας βγάζει από τις ψευδαισθήσεις μας. Μας οδηγεί στην αλήθεια. Μ’ αυτό, φυσικά, δεν ισχυριζόμαστε πως πρέπει να ζητάμε την αποτυχία. Προς Θεού. Αλλά εφ᾽ όσον η πτώση της φύσης μας είναι δεδομένη και η συνέπειά της, η αποτυχία, αναπόφευκτη, αν την αντιμετωπίσουμε οντολογικά τότε μπορεί ν’ αποβεί θησαυρός. Μπορεί να μας οδηγήσει πάλι προς τον α – σφαλτο Λόγο, που είναι και το αληθινό πρότυπό μας.

Να μια ωραία τομή για την καθημερινή μας πορεία. Η εκμετάλλευση της πτώσης μας. Η σωστή εκμετάλλευση των λαθών μας. Αυτή μας οδηγεί στην αλήθεια.

Κιλίφης, Τιμόθεος Κ., Τομές: λόγος, λογική, επιστήμη (δοκίμια), Αθήνα, [χ.ε.], 1980