10/1/2019
Πώς σκέφτεται ο Θεός;
Μια ομάδα φοιτητών επισκέφθηκε έναν άγιο ασκητή κάπου στο Άγιο Όρος. Εκεί που συζητούσαν μαζί του, κάποιος από την ομάδα τού υπέβαλε την παρακάτω ερώτηση:
«Ήταν κάποτε δύο άνθρωποι. Ο ένας ήταν πολύ αμαρτωλός και άσωτος, ενώ ο άλλος πολύ προσεκτικός και αφιερωμένος στον Θεό. Ο πρώτος μέσα σε μια νύχτα πήρε την απόφαση να αλλάξει ζωή: Μόλις θα ξημέρωνε θα πήγαινε σε κάποιο μοναστήρι να αφιερωθεί στον Θεό.
Ο δεύτερος, το ίδιο βράδυ, πήρε την απόφαση να σταματήσει να βασανίζεται με όλα αυτά: την επόμενη μέρα, με το ξημέρωμα, θα ξεκινούσε μια ζωή μακριά από τον Χριστό.
Πριν προλάβουν όμως να πραγματοποιήσουν τις αποφάσεις τους, έτυχε να πεθάνουν και οι δύο εκείνο το μοιραίο βράδυ. Τί άραγε συνάντησαν στην άλλη ζωή;».
Ο γέροντας έσκυψε για λίγο το κεφάλι του σκεφτικός και κατόπιν απάντησε:
«Ήθελα να ’ξερα, πού πάτε και βρίσκετε τέτοιες χαζές ερωτήσεις…».
Αφού σταμάτησαν όλοι να γελάνε, ο γέροντας είπε: «Μα γιατί παιδεύετε το μυαλουδάκι σας, προσπαθώντας να ανακαλύψετε πώς σκέφτεται ο Θεός; Ο Θεός κρίνει με βάση την άπειρη αγάπη Του, την άπειρη δικαιοσύνη Του, την άπειρη γνώση Του και Την άπειρη ύπαρξή Του, πέρα από χρόνο και χώρο. Εμείς διαθέτουμε περιορισμένη αντίληψη -σχεδόν μηδαμινή!- όλων αυτών των ιδιωμάτων του Θεού. Και φυσικά, αγνοούμε ολότελα πώς μπορούν αυτά τα άπειρα ιδιώματα να συνδυάζονται μεταξύ τους, ώστε ο Θεός να «αποφασίζει» (αν μπορούμε να λέμε τέτοιες λέξεις για τον Θεό). Κατά συνέπεια, πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουμε τις απαντήσεις τέτοιων ερωτήσεων; Κι αν υπάρχει τρόπος πρόσβασης σε τέτοιες απαντήσεις, τότε σίγουρα αυτός θα είναι τρόπος άρρητος, μυστικός και βαθιά εσωτερικός, τέτοιος που θα είναι αδύνατον να μεταδοθεί ως λεκτική απάντηση.
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε οι άνθρωποι, είναι να διαβάζουμε και να αναζητούμε στη Γραφή και την ίδια τη ζωή μας τις εντολές του Θεού. Οι θεωρητικές αναζητήσεις είναι καλές και άγιες, άλλα πρέπει πάντοτε να έχουν συναίσθηση των ορίων και των περιορισμών τους… Θα έρθει καιρός, όταν θα κλείσουμε τα μάτια μας σ’ αυτό τον κόσμο, που θα μας δοθούν από τον Κύριο όλες οι απαντήσεις. Και σ’ αυτά που ρωτήσαμε και στα άπειρα εκείνα που δεν διανοηθήκαμε καν να ρωτήσουμε…
Και τώρα πηγαίνετε στην ευχή του Θεού, διότι ποιος ξέρει τι άλλη παλαβομάρα θα σας έρθει να με ρωτήσετε…».
Αργυριάδης Βασίλης, Όσο μπορείς, 2η έκδ., Αθήνα, Εν πλω, 2013