16/12/2021
Ο φίλος μου ο Χαλίλ
Είναι σχεδόν τρία χρόνια από το βραδινό εκείνο που δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από την Άγκυρα. Στην άλλη άκρη της γραμμής μια φωνή ενός άνδρα με «σπασμένα» τα ελληνικά του με πληροφορούσε ότι έμαθε το τηλέφωνό μου από φίλο μου που εργαζόταν στην ελληνική πρεσβεία της τουρκικής πρωτεύουσας. Ήταν μουσουλμάνος θεολόγος και αναζητούσε έναν Έλληνα θεολόγο να επικοινωνεί μαζί του από καιρού εις καιρόν. Τα ελληνικά τα γνώριζε από το σπίτι του, επειδή ήταν από την Τραπεζούντα. Η συγκίνησή μου ήταν μεγάλη όταν το άκουσα και τον διαβεβαίωσα ότι κι εγώ θα ήθελα να επικοινωνούμε τακτικά και να τα λέμε. Ήθελε να εξασκηθεί καλύτερα στη γλώσσα. Η πρώτη επικοινωνία μας ήταν αρκετά μεγάλη και στο τέλος του είπα τι θα ήθελε να του στείλω από την Ελλάδα. Μου είπε ότι επιθυμούσε να έχει την Αγία Γραφή. Του απάντησα ότι θα του έστελνα την Αγία Γραφή στην καινούργια της έκδοση στη νεοελληνική και εκείνος ήταν κατηγορηματικός. Ήθελε τη Βίβλο στο πρωτότυπο καθώς επίσης και μια γραμματική της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. «Ξέρεις», μου είπε, «από την ποντιακή μου είναι ευκολότερο να μιλώ την αρχαία και να διαβάζω με ευχέρεια το πρωτότυπο κείμενο της Βίβλου». Σύντομα του έστειλα ό,τι μου ζήτησε και κάποια άλλα βιβλία που παρεχώρησε ο «Ακρίτας». Πολύ γρήγορα έλαβα κι εγώ ένα τόμο με φωτογραφικό αφιέρωμα στην Τραπεζούντα.
Στη δεύτερη επικοινωνία μας με πληροφόρησε ότι το όνομά μου του θύμιζε κάποιον που είχαν στο χωριό τους με το ίδιο όνομα: «Εἰς ἐμὸν χωρίον Ἀλέξανδρος εἷς» και πρόσθεσε «καὶ ὁ πάππος μου ἦτον παπάς». Σιγά και διακριτικά προσπαθούσε να μου δώσει το στίγμα του. «Πώς λεγόταν ο παππούς σου, για να τον μνημονεύουμε στη Θεία Λειτουργία;» τον ρώτησα. «Τι είναι αυτό;» μου είπε. Όταν του εξήγησα μου είπε ότι θυμάται αμυδρά ότι τον έλεγαν Φώτο ή κάπως έτσι. Προφανώς Φώτιο.
Η συγκίνησή μου κορυφώθηκε όταν το Πάσχα έλαβα μια κάρτα όπου ο Χαλίλ μου έγραφε «Χριστός Ανέστη! Καλό Πάσχα».
Ο αδελφός μου ο Χαλίλ… περιμένω πάντοτε τα τηλεφωνήματά του, όπως κι εκείνος τα δικά μου.
Θεανθρώπινες καταστάσεις…
Καριώτογλου Αλέξανδρος, Μαθητικό συναξάρι: Ιστορίες παιδείας οδυνηρές και ωφέλιμες, 1η έκδ., Αθήνα, Ακρίτας, 2001.