12/1/2021

«Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε»

Ακούστε τα άκρως σημαντικά και απαραίτητα για μας λόγια του μεγάλου αποστόλου του Χριστού Παύλου:

«Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς» (Α΄ Κορ. 3, 16-17).

Τα λόγια αυτά είναι καταπληκτικά. Μας καταπλήττουν και μας ξαφνιάζουν όταν τα ακούμε ή τα διαβάζουμε για πρώτη φορά και μας προκαλούν δέος, Πώς εμείς οι ακάθαρτοι και ανάξιοι μπορούμε να είμαστε ναοί του Θεού; Πώς μπόρεσε ο απόστολος να πει αυτό το πράγμα; Ναι, μπόρεσε και είχε το δικαίωμα να το πει ο μέγας απόστολος, διότι ο κάθε χριστιανός, που βγαίνει από την κολυμβήθρα του ιερού βαπτίσματος, πραγματικά γίνεται ναός του αγίου Πνεύματος. Διά των μυστηρίων του βαπτίσματος και του χρίσματος το άγιο Πνεύμα ενοικεί στον άνθρωπο και γίνεται αυτός ναός του αγίου Πνεύματος.

Ο άνθρωπος, όμως, παραμένει ελεύθερος και μπορεί ή να φυλάξει, σαν πολύτιμο θησαυρό, τα μεγάλα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος, που έλαβε στα μυστήρια και να σέβεται την ιερότητα του ναού του ή μπορεί να τα περιφρονεί και να τα ξεχνά. Μπορεί ακόμα να διαπράξει και το μεγάλο αμάρτημα της καταστροφής του ναού του σώματος. Και αυτό είναι πολύ φοβερό, επειδή, όπως λέει ο απόστολος Παύλος: «Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός» (Α΄ Κορ. 3, 17). Τον άνθρωπο που καταστρέφει το ναό του Θεού τον τιμωρεί σκληρά ο Θεός.

Εμείς, λοιπόν, πρέπει πάντα, με όλες τις δυνάμεις του νου και της καρδιάς μας, να φυλάγουμε τα χαρίσματα του αγίου Πνεύματος που λάβαμε διά των μεγάλων μυστηρίων του βαπτίσματος και του χρίσματος. Πώς να το πετύχουμε; Πώς να διαφυλάξουμε την ιερότητα του ναού της ψυχής μας; Για να το καταλάβουμε, ας δούμε πρώτα με τι διατηρείται και με τι καταστρέφεται η ιερότητα ενός χειροποίητου ναού οικοδομημένου από άψυχα υλικά, πέτρα ή ξύλο, και τότε πιο εύκολα θα καταλάβουμε με τι καταστρέφουμε την ιερότητα του σώματός μας.

Το κτίριο του ναού αγιάζεται με τις ιεροτελεστίες και τα μυστήρια που τελούνται σ’ αυτό, και πρώτα απ’ όλα με το μεγάλο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Επίσης με τις ευχαριστίες, τις δεήσεις, τις μετάνοιες των χιλιάδων πιστών και με τα δάκρυά τους. Ο ναός του Θεού αγιάζεται επίσης με την ανάγνωση της Αγίας Γραφής και με το κήρυγμα.

Με τί βεβηλώνεται και με τί καταστρέφεται ο χειροποίητος αυτός ναός; Όταν σταματάνε οι καθημερινές ακολουθίες και δεν τελείται πια το ιερότατο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, τότε καταστρέφεται ο χειροποίητος ναός. Ο ναός ερημώνεται και από οίκος προσευχής γίνεται σπήλαιο ληστών, γεμίζει αράχνες, νυχτερίδες και άλλες ακαθαρσίες και τότε χάνει την ιερότητά του. Μας θλίβει κατάκαρδα το ότι κλείνουν και βεβηλώνονται οι ναοί στις ημέρες μας.

Αλλά και αν δεν συμβεί αυτό το φοβερό γεγονός και εξακολουθούν ακόμα να τελούνται οι ακολουθίες, ο ναός βεβηλώνεται και ερημώνεται από εκείνους τους ανθρώπους που μόνο στο όνομα είναι χριστιανοί, στην πραγματικότητα όμως δεν είναι. Υπάρχουν όχι ολίγοι άνθρωποι, που έρχονται στο ναό με ρυπαρή καρδιά και την ώρα που προσφέρεται η φοβερά και αναίμακτος Θυσία μιλάνε μεταξύ τους ή αλλάζουν θέσεις ή ακόμα σπρώχνονται και μαλώνουν. Είναι και αυτό βεβήλωση και καταστροφή του ναού. Ας σκεφτούν αυτοί οι άνθρωποι τα φοβερά λόγια του αποστόλου Παύλου: «Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός».

Με τον ίδιο τρόπο που αγιάζεται ή βεβηλώνεται ο χειροποίητος ναός, αγιάζεται ή καταστρέφεται και ο ναός του σώματός μας, στον οποίο κατοικεί το άγιο Πνεύμα. Ο ναός της ψυχής και του σώματός μας πρέπει πάντα να αγιάζεται με ζωή υπάκουη προς τις εντολές του Ιησού Χριστού. Όλη η ζωή μας πρέπει να έχει σαν θεμέλιο το θείο νόμο του Χριστού, την θεία διδασκαλία Του. Αν ζούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο, αν ο βασικός σκοπός μας είναι να αποκτήσουμε την Βασιλεία των Ουρανών, τότε είμαστε πραγματικά και παντοτινά ναοί του αγίου Πνεύματος.

Εκτός από το Θείο Νόμο, το νόμο του Χριστού, υπάρχουν, όπως και οι ίδιοι σας γνωρίζετε, και πολλές άλλες ανθρώπινες διδασκαλίες, που απέχουν πάρα πολύ από τη διδασκαλία του Χριστού και συχνά είναι και αντίθετες προς αυτή. Υπάρχουν και τέτοιες διδασκαλίες που εκ πρώτης όψεως φαίνονται πως μοιάζουν πολύ με την διδασκαλία του Χριστού, στην πραγματικότητα όμως απέχουν πολύ απ’ αυτή. Και αν κάποιος χριστιανός θ’ ανοίξει το νου και την καρδιά του δεν θα είναι πια ναός του αγίου Πνεύματος αλλά θα εξομοιωθεί με ένα ερημωμένο ναό, που μετατράπηκε σε σπήλαιο ληστών. Διότι το περιεχόμενό τους είναι ξένο προς το Χριστό και έτσι στις ψυχές αυτών που τις αποδέχονται δεν υπάρχει τόπος για να κατοικήσει το άγιο Πνεύμα. Ω, τι τρόμος και τι φόβος! Τι άλλο έγκλημα μπορεί να είναι χειρότερο απ’ αυτό να διώξουμε το άγιο Πνεύμα;

Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ο ναός του σώματος ενός χριστιανού, που δεν έχει ισχυρή πίστη στον Σωτήρα του, είναι τελείως ερημωμένος. Αν ο άνθρωπος αυτός αμαρτάνει πολύ αλλά κάνει και καλά έργα, τότε μοιάζει με τους ανθρώπους εκείνους που στις εκκλησίες συμπεριφέρονται με απρεπή και ανάρμοστο τρόπο. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους ο μέγας απόστολος Παύλος λέει το εξής:

«Οὐκ οἴδατε ὅτι τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη; μὴ γένοιτο. ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ὁ κολλώμενος τῇ πόρνῃ ἓν σῶμά ἐστιν; ἔσονται γάρ, φησίν, οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν· ὁ δὲ κολλώμενος τῷ Κυρίῳ ἓν πνεῦμά ἐστι» (Α΄ Κορ. 6, 15-17).

Πρέπει όλοι εμείς οι χριστιανοί να προσέχουμε την καθαρότητα της καρδιάς μας, να φυλάμε την καθαρότητα του σώματος και του πνεύματός μας, όπως φροντίζουμε την καθαρότητα του σπιτιού μας, το οποίο σκουπίζουμε και σφουγγαρίζουμε κάθε μέρα. Κατά τον ίδιο τρόπο πρέπει να φροντίζουμε να μην μένει στην καρδιά μας τίποτε ακάθαρτο, για να είναι αυτή τόπος καθαρός και ιερός όπου μπορεί να κατοικεί το άγιο Πνεύμα.

Ας θυμηθούμε ένα καταπληκτικό και φοβερό γεγονός, το οποίο μας διηγούνται οι ευαγγελιστές, όταν ο Κύριος, αφού έκανε ένα μαστίγιο από σχοινιά, έβγαλε έξω από το ναό όλους εκείνους που πουλούσαν και αγόραζαν μέσα σ’ αυτό και αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών· και τους είπε αυστηρά: «Ὁ οἶκος μου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται· ὑμεῖς δὲ αὐτὸν ἐποιήσατε σπήλαιον ληστῶν» (Μτ. 21, 13). Ω, Κύριε! Δεν ισχύουν και για μας αυτά τα λόγια; Μήπως αυτά αφορούν μόνο τους ανθρώπους εκείνης της εποχής; Μα, όχι, όχι! Αυτά αφορούν και εμάς. Με την απρεπή συμπεριφορά μας, ανάρμοστη για χριστιανούς, παροργίζουμε τον Κύριο Ιησού Χριστό, όπως αυτοί που πουλούσαν και αγόραζαν στο ναό και οι αργυραμοιβοί. Και αυτό είναι φοβερό.

Η οδός που εμείς ακολουθούμε πρέπει να είναι ιερή και καθαρή, γεμάτη από εκούσια παθήματα για τον Χριστό, οδός που να οδηγεί στην Βασιλεία του Θεού. Πρέπει να ακολουθούμε την στενή και τεθλιμμένη αυτή οδό, να πορευόμαστε σταθερά, χωρίς να αποκλίνουμε δεξιά και αριστερά.

Να θυμάστε το λόγο του αποστόλου Παύλου, ότι είμαστε ναοί του αγίου Πνεύματος και να φοβάστε μήπως διώξετε το άγιο Πνεύμα από τις καρδιές σας. Να ακολουθείτε, με την βοήθεια του αγίου Πνεύματος, την δύσκολη αυτή οδό και να μην αποκλίνετε πουθενά. Πορεύεστε και η χάρη του αγίου Πνεύματος να είναι πάντα μαζί σας. Αμήν.

Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας, Λόγοι και Ομιλίες Τόμος Α΄, εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη, 2014