20/10/2020

Γιατί ο πόνος;

Ποιος είναι λοιπόν υπεύθυνος για το γεγονός ότι η ζωή κυριαρχείται από το κακό; Μήπως ο Χριστιανισμός, μήπως ο Χριστός;

Ο Χριστός δεν δίδαξε ποτέ αυτό που καταδικάζουμε και απορρίπτουμε στον Χριστιανισμό. Εάν οι άνθρωποι ακολουθούσαν τα παραγγέλματά Του, δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να στραφεί κανείς εναντίον της χριστιανικής θρησκείας.

Ο Βέλλς αναφέρει ένα διάλογο μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Οι άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν στον Θεό γιατί η ζωή ήταν τόσο πολύ γεμάτη από πόνους και θλίψεις, πολέμους, ακρότητες, κ.λπ., που κατάντησε ανυπόφορη και ο Θεός απάντησε στους ανθρώπους: «Εάν αυτό δεν σας αρέσει, μην το κάνετε». Ο διάλογος αυτός, αξιόλογος για την απλότητά του, είναι πολύ διδακτικός. Ο Χριστιανισμός έχει περικυκλωθεί στον κόσμο αυτό από την ανήκουστη αντίσταση των δυνάμεων του κακού, ενεργεί μέσα σ’ ένα σκοτεινό περιβάλλον. Όχι μόνο το ανθρώπινο κακό αλλά και το εξωανθρώπινο κακό αντιστέκεται στον Χριστιανισμό. Οι δυνάμεις του Άδη υψώνονται εναντίον του Χριστού και της Εκκλησίας του. Αυτές οι δυνάμεις ενεργούν όχι μόνο εκτός της Εκκλησίας και του Χριστιανισμού, αλλά και εντός, με σκοπό να διαφθείρουν τη μεν και να εκφυλίσουν τον δε. Η βεβήλωση που γεννά τη λεηλασία βασιλεύει μέσα στους ιερούς χώρους, αλλά δεν μειώνεται η αγιότητα γι’ αυτό το λόγο, αντίθετα ακτινοβολεί περισσότερο. Εάν οι άνθρωποι είχαν μια πνευματική ενόραση, θα διαπίστωναν, χωρίς καμία αμφιβολία, ότι εκφυλίζοντας τον Χριστιανισμό, κατηγορώντας τον για το κακό για το οποίο δεν ευθύνεται, είναι σαν να ξανασταυρώνουν τον Χριστό. Ο Χριστός χύνει το αίμα του αιωνίως για τις αμαρτίες του κόσμου, τις αμαρτίες εκείνων που τον αρνούνται και τον σταυρώνουν.

Νικόλαος Μπερντιάεφ (Nicolas Berdiaeff), Για την αξία του χριστιανισμού και την απαξία των χριστιανών, μετάφραση Χρήστος Καραγιώργος, Αθήνα, Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, 2007.