27/9/2018

Εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων ὅπως ἰαθῆτε

Έλεγαν για τον Αββά Μάρκο τον Αιγύπτιο, ότι έμεινε τριάντα χρόνια χωρίς να βγαίνει από το κελλί του. Συνήθιζε δε ο πρεσβύτερος να έρχεται και να του κάνει τη Θεία Λειτουργία.

Βλέποντας λοιπόν ο διάβολος την ενάρετη υπομονή εκείνου του ανθρώπου, σοφίσθηκε να τον πειράξει με την κατάκριση. Κίνησε, έτσι, έναν δαιμονισμένο να πάει στον γέροντα για να ζητήσει δήθεν την προσευχή του. Και αυτός ο δαιμονισμένος, πριν από κάθε λόγο, έλεγε στον γέροντα: «Ο πρεσβύτερός σου έχει οσμή αμαρτίας. Μην τον αφήσεις άλλη φορά να μπει στο κελλί σου». Αλλά ο θεόπνευστος άνθρωπος του είπε: «Τέκνο μου, όλοι την ακαθαρσία την πετούν έξω. Ενώ συ μου την έφερες εδώ. Αλλά είναι γραμμένο: Μὴ κρίνετε ἵνα μὴ κριθῆτε. Λοιπόν, και αμαρτωλός αν είναι, ο Κύριος θα τον σώσει. Γιατί είναι γραμμένο: Εὔχεσθε ὑπὲρ ἀλλήλων ὅπως ἰαθῆτε». Και λέγοντάς το, έκαμε προσευχή και έδιωξε τον δαίμονα από εκείνον τον άνθρωπο. Και τον έστειλε στο καλό, θεραπευμένον.

Όταν δε ήλθε ο πρεσβύτερος, κατά τα συνηθισμένα, τον υποδέχτηκε ο γέρων μετά χαράς. Ο δε αγαθός Θεός, βλέποντας την ψυχή του γέροντος, του έδειξε θαυμαστό σημάδι. Ήγουν, καθώς πήγαινε ο κληρικός να σταθεί μπροστά στην αγία τράπεζα, όπως ο γέρων διηγήθηκε, είδε Άγγελο Κυρίου από τον ουρανό να κατεβαίνει και έβαλε το χέρι του στην κεφαλή του κληρικού. Και έγινε ο κληρικός σαν στύλος φωτιάς. «Και σαν εγώ θαύμασα σ’ εκείνο το όραμα -διηγείται ο γέρων- άκουσα φωνή να μου λέγει: Άνθρωπε τι θαύμασες γι’ αυτό το γεγονός; Αν ένας επίγειος βασιλεύς δεν θα άφηνε τους μεγιστάνες του να σταθούν μπροστά του ρυπαροί, αλλά μονάχα λαμπροστολισμένοι, πόσο μάλλον η θεία δύναμη θα καθαρίσει τους λειτουργούς των αγίων μυστηρίων, όταν στέκονται μπροστά στην ουράνια δόξα». Ο δε γενναίος και αθλητής του Χριστού Μακάριος ο Αιγύπτιος, όπου αναδείχθηκε μεγάλος, καταξιώθηκε αυτό το χάρισμα γιατί δεν κατέκρινε τον κληρικό.

Είπε γέρων: Το Γεροντικόν σε νεοελληνική απόδοση, επιμέλεια Βασιλείου Πέντζα, Αθήνα, Αστήρ, 1974