9/1/2017

Για την αγάπη πέρα από την αγάπη
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)

«Ὁ φιλῶν πατέρα ἤ μητέρα
ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος»
(Ματθ. ι΄ 37)

Όλο το Ευαγγέλιο διδάσκει ότι πρέπει να αφήνουμε το μικρότερο για χάρη του μεγαλύτερου, το πεπερασμένο για χάρη του αιώνιου, το χειρότερο για χάρη του καλύτερου, το ευτελές για χάρη του πολύτιμου. Εάν το Ευαγγέλιο δεν υποσχόταν κάτι μεγαλύτερης αξίας, ποιός δε θα εγκατέλειπε τότε κάτι μικρότερης αξίας; Ποιός θα ανακάλυπτε τον πολυτιμότερο θησαυρό και θα τον άφηνε για κάποιον ευτελέστερο; Ποιός θα άφηνε το μέλι με το γάλα, αν δεν είχε κάτι γλυκύτερο; Ποιός θα εγκατέλειπε τον πατέρα και τη μητέρα του αν δεν έβρισκε κάτι εγγύτερο; Ποιός θα εγκατέλειπε τα παιδιά και τους φίλους του αν δεν έβρισκε κάτι αγαπητότερο; Ποιός θα παρέδιδε οικειοθελώς αυτή τη ζωή στα βάσανα και το θάνατο, αν δεν διέκρινε την αθάνατη ζωή; Ο Κύριος Χριστός είναι γλυκύτερος από το μέλι και το γάλα˙ πλησιέστερος συγγενής μας από τον πατέρα και τη μητέρα μας˙ αγαπητότερος από τα παιδιά και τους φίλους μας˙ πολυτιμότερος από όλους τους ορατούς θησαυρούς, ακριβότερος από αυτή τη ζωή, επειδή χαρίζει την αθάνατη ζωή. Όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο είναι υποδεέστερα από Εκείνον, μικρότερα, πικρότερα, ισχνότερα, ευτελέστερα και πρόσκαιρα. Όποιος Τον αποδέχεται, εύκολα εγκαταλείπει τα πάντα, τα πάντα, επειδή έλαβε το άριστο και τον Άριστον.

Ω Κύριε Ιησού, θησαυρέ όλων των άφθαρτων θησαυρών, βοήθησέ μας να λυτρωθούμε από όλα και να αγαπήσουμε Εσένα, τη ζωή και το αγαθό μας. Σοὶ πρέπει πᾶσα δόξα καὶ εὐχαριστία καὶ προσκύνησις εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς. Γέροντος Θαδδαίου της Βιτόβνιτσα, Περί αγάπης λόγοι, εκδ. Παρρησία, Αθήνα 2016