28/7/2022

Θεία χάρη

Όταν ο εχθρός σπέρνει στην καρδιά σου την απελπισία, θυμίζοντάς σου παλιές αμαρτίες τόσο βαριές, που συντρίβουν κάθε ελπίδα για άφεση, μην καταφεύγεις τότε στη σύγκριση του μεγέθους των αμαρτιών σου μ’ εκείνο των χαρισμάτων σου. Να σκέφτεσαι μόνο τα χαρίσματα του Κυρίου μας Ιησού: τα μόνα χαρίσματα που παρέχουν τη σωτηρία.

Να θυμάσαι ακόμα ότι η μητέρα Εκκλησία προσεύχεται για όλους τους αμαρτωλούς σε κάθε θεία λειτουργία.

***

Μετά από προσεκτική μελέτη του εσωτερικού σου κόσμου, με σκοπό τη λήψη μιας αποφάσεως για την παραπέρα ζωή σου, έφτασες τελικά στο σημείο να διαπιστώσεις ότι ποτέ δεν έχεις νιώσει αγάπη. Ούτε γνωρίζεις ή καταλαβαίνεις τίποτα για την αγάπη. Τώρα λοιπόν ρωτάς ποιά είναι η καλύτερη οδός για να μάθεις κάτι γύρω απ’ αυτήν.

«Ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή» (Ιω. 14:6), είπε ο Κύριος. Και ολόκληρη η διδασκαλία Του είναι διδασκαλία αγάπης και πραότητος. Αλλά, οπωσδήποτε, χρειάζεται αγώνας για ν’ ασκηθούμε σ’ αυτά. Και πρέπει πάντα να θυμόμαστε το «χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ιω. 15:5). Επιπλέον, ακόμα κι όταν έχουμε εκπληρώσει όλες τις εντολές, μπορούμε να λέμε μόνο ότι «δοῦλοι ἀχρεῖοί ἐσμεν, ὅτι ὃ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν» (Λουκ. 17:10).

Δεν πρέπει ποτέ να θεωρούμε τα επιτεύγματα μας σαν μεγάλα και σοβαρά. Μόνο τις πτώσεις μας να θεωρούμε μεγάλες και σοβαρές. Αυτό όμως να μη μας οδηγεί στην απόγνωση – μια μόνιμη πνευματική παγίδα -, αλλά μόνο στην ταπείνωση…

Ο Κύριος μας έχει υποδείξει να υπομένουμε ταπεινά και με καρτερία τους διωγμούς. Πρόσεξε τη λέξη. Μίλησε για διωγμούς, όχι για τιμωρίες, που μας αξίζουν άλλωστε για τις κακές μας πράξεις. (Αυτό συμβαίνει, και το ξέρουμε, χωρίς να μας το πει). Αλλά εκείνο στο όποιο επιμένει είναι ο άδικος διωγμός για τις καλές μας πράξεις. Οφείλουμε κι αυτόν να τον σηκώνουμε με χαρά.

***

Όπως σου έγραψα πριν λάβω το τελευταίο γράμμα σου, μάλλον δεν θα μπορέσω να έρθω τώρα ως εκεί. Είναι περίοδος σαρακοστής, οι υποχρεώσεις μου είναι πολλές και δεν υπάρχει κανείς να μ’ αντικαταστήσει εδώ.

Γράψε μου τα πάντα, με κάθε λεπτομέρεια. Αν σου φαίνεται πιο εύκολο να εξιστορήσεις όσα συνέβησαν σαν ν’ αφορούν τρίτο πρόσωπο, κάνε το κι έτσι. Θα καταλάβω.

«Ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β΄ Τιμ. 2:1). Μην πέσεις σε απελπισία, ακόμα και στις πιο ζοφερές στιγμές της μάχης. Αντίθετα μάλιστα, διάλεξε ειδικά αυτές τις στιγμές για να ριχτείς ορμητικά μέσα στη θάλασσα του ελέους του Κυρίου μας, προσφέροντάς Του τον πληγωμένο σου εαυτό και ικετεύοντας Τον για βοήθεια. Επιδοκιμάζω ανεπιφύλακτα την πρόθεσή σου να επικοινωνήσεις αμέσως μ’ ένα καλό πνευματικό, να εξομολογηθείς και, όποτε σου επιτρέψει, να κοινωνήσεις.

***

Δοξασμένο ας είναι το όνομα του Κυρίου, που τα ιερά μυστήρια της εξομολογήσεως και της θείας ευχαριστίας σε θεράπευσαν εντελώς. Μετά απ’ αυτό όμως, μην ξεχνάς τα λόγια Του: «Ἴδε ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται» (Ιω. 5:14).

Όσιος Μακάριος της Όπτινα, Πνευματικές νουθεσίες, Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός, 1995