8/7/2021
Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή
Όλα τα προβλήματά μας, τα υλικά, τα σωματικά, τα πάντα, να τ’ αναθέτουμε στον Θεό. Όπως λέμε στην Θεία Λειτουργία, «…καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῶ παραθώμεθα». Όλη τη ζωή μας σ’ Εσένα, Κύριε, αφήνουμε. Ό,τι θέλεις Εσύ. «Γενηθήτω τὸ θέλημά Σου, ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς».
Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει, αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ…». Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αϋπνία· να μη σκέφτεσαι τον ύπνο. Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέφτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι. Να συγκεντρώνεσαι, να λες τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ…» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.
Γιατί ο Θεός μας συμβουλεύει να προσευχόμαστε αδιαλείπτως; Επειδή θέλει εμείς να ωφεληθούμε. Και γνωρίζει πως, όταν Τον δοξολογούμε συνεχώς, μέρα και νύχτα, με την ελεύθερη θέλησή μας, όπως οι άγγελοι, η ψυχή μας αναπαύεται αληθινά. Και τη νύκτα όταν ξυπνάτε, μη γυρίζετε από την άλλη μεριά για να ξανακοιμηθείτε. Να σηκώνεστε, να γονατίζετε μπροστά στον Εσταυρωμένο και τους Αγίους και να προσεύχεσθε ταπεινά και με αγάπη. Μισή ώρα, ένα τέταρτο, δέκα λεπτά, πέντε, όσο μπορείτε. Θα βρείτε μεγάλη βοήθεια.
Όλα με την προσευχή τακτοποιούνται. Αλλά πρέπει να έχεις αγάπη, φλόγα στην προσευχή. Να μην έχεις άγχος αλλά εμπιστοσύνη στην αγάπη και στην πρόνοια του Θεού. Όλα είναι μέσα στην πνευματική ζωή. Όλα αγιάζονται, και τα καλά και τα δύσκολα και τα υλικά και τα πνευματικά και όσα αν ποιῆτε, πρὸς δόξαν Θεοῦ ποιεῖτε. Πώς το λέει ο Απόστολος Παύλος; «Εἴτε οὖν ἐσθίετε, εἴτε πίνετε εἴτε τί ποιεῖτε, πάντα εἰς δόξαν Θεοῦ ποιεῖτε».[1] Όταν είσαι ἐν προσευχῇ, όλα γίνονται όπως πρέπει. Παραδείγματος χάριν, πλένεις πιάτα και δεν σπάζεις κανένα, δεν κάνεις ζημιές. Έρχεται μέσα σου η χάρις του Θεού. Όταν έχεις την χάρι, όλα γίνονται με χαρά, χωρίς κόπο. Και οι γιατροί την ώρα που σκύβουν πάνω στον ασθενή, να προσεύχονται γι’ αυτόν, να λένε την ευχή.
Όταν κάνουμε συνέχεια προσευχή, θα μας φωτίζει ο Θεός τι να κάνουμε κάθε φορά και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Θα το λέει ο Θεός μέσα μας. Θα βρίσκει τρόπους ο Θεός. Μπορούμε, βέβαια, να συνδυάζουμε την προσευχή και με νηστεία. Δηλαδή, όταν έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα ή δίλημμα, να προηγείται πολλή προσευχή και νηστεία. Κι εγώ έτσι έκανα πολλές φορές.
Όταν πάλι έχουμε αιτήματα για τον κόσμο, να τα λέμε μυστικά· με την προσευχή που γίνεται «ἐν τῷ κρυπτῷ»[2] και δεν φαίνεται. Η πολλή περίσπαση δεν διευκολύνει την προσευχή. Αφήστε τα τηλέφωνα, τις επικοινωνίες και τα πολλά λόγια με τους ανθρώπους. Αν ο Κύριος δεν βοηθήσει, τι να κάνουν οι δικές μας προσπάθειες; Άρα προσευχή, προσευχή με αγάπη. Καλύτερα τους βοηθάμε από μακριά, με την προσευχή. Τους βοηθάμε με τον πιο καλό, με τον πιο τέλειο τρόπο.
Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Λόγοι περί προσευχής και μετανοίας, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, Χανιά, 2015.
[1] Α΄ Κορ. 10, 31
[2] Ματθ. 6, 6