15/4/2022

Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου για το Πάσχα του 2023

O ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΛΗΡΩΜΑ
ΤΗΣ ΘΕΟΣΩΣΤΟΥ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2023

Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, παιδιά μου ἀγαπητά,
ἀκοῦμε τὶς ἡμέρες αὐτὲς τὸν ἐνθαρρυντικὸ λόγο:

«Μηδεὶς φοβείσθω θάνατον˙ ἠλευθέρωσε γὰρ ἡμᾶς
ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος»[1]

Προσδοκοῦμε ἀδελφοί μου ἀνάστασιν νεκρῶν. Αὐτὴ ἡ προκλητική γιὰ τὴ λογική μας ἐλπίδα, βασισμένη στὸ ἱστορικὸ γεγονὸς τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ, παραμένει ἡ ἔσχατη καὶ μεγάλη πηγὴ νοήματος γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κόσμο. Εἶναι ὁ Ἀναστημένος Χριστὸς ποὺ φωτίζει τὴν Ἱστορία μὲ τὶς κορυφώσεις της, ἀλλὰ καὶ τὰ σκοτάδια τῆς ἀνθρώπινης περιπέτειας ποὺ τὴ συνοδεύουν. Φωτίζει καὶ ἑρμηνεύει τὰ γεμάτα πόνο καὶ ἀναπάντητα «γιατί». Αὐτὰ ποὺ συχνὰ μᾶς συνθλίβουν καὶ ξεχειλίζουν σὰν τὴν κραυγὴ τοῦ ἁγίου τῶν γραμμάτων μας : «Σὰν νά ’χαν ποτὲ τελειωμὸ τὰ πάθια κ’ οἱ καημοὶ τοῦ κόσμου».[2]

Παραμένουμε συγκλονισμένοι ἀπὸ τὴν τραγωδία τῶν Τεμπῶν. Ὀδυνηρὸς καθρέπτης τῶν πολλῶν πόνων ὅλων μας, συνόδευσε τὴ φετινή μας πορεία πρὸς τὸ Πάσχα. Σφράγισε τὴ συνείδησή μας. Ὁδήγησε τὴ σκέψη πολλῶν στὰ μεγάλα ἐρωτήματα.

Ἂν δὲν ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, εἶναι μάταια ἡ πίστη μας, βεβαιώνει ἡ πνευματική μας παράδοση.[3] Ἀξίζει νὰ θυμόμαστε ὅτι ὁ Ἀναστὰς δὲν περιφρονεῖ ἀλαζονικὰ τὴν ἀνθρώπινη συνθήκη. Ἢ Ἀνάσταση δὲν εἶναι μιὰ φαντασίωση κοσμικῆς δύναμης. Εἶναι Αὐτὸς, ποὺ ὡς ἄνθρωπος παρακάλεσε τὸν Θεὸ Πατέρα νὰ ἀποφύγει τὸ μαρτύριο, ποὺ προδόθηκε ἀπὸ ἕνα δικό Του ἄνθρωπο, ποὺ ἐμπαίχθηκε, ποὺ μαστιγώθηκε, ποὺ πόνεσε καὶ μάτωσε πολύ, ποὺ ἀναφώνησε «Θεέ μου, Θεέ μου, ἱνατί με ἐγκατέλιπες»,[4] ποὺ πέθανε πάνω στὸ Σταυρό. Τὸν εἴδαμε τὴ Μεγάλη Ἑβδομάδα «κατάστικτον τοῖς μώλωψι»,[5] ἡττημένο μπροστὰ στὰ μάτια τῶν μαθητῶν, τελειωμένο γιὰ τὴν ἀνθρώπινη ἀντίληψη, ὁλοκληρωτικὰ ταπεινωμένο.

Αὐτὸν τὸν Ἐσταυρωμένο λατρεύουμε, σ’ Αὐτὸν πιστεύουμε. Αὐτὸς ὁ ἡττημένος, σκάνδαλο ὁ Ἴδιος καὶ μωρία,[6] εἶναι ὁ Θεός. Ἡ ἐκκλησιαστική μας Παράδοση διατρανώνει τολμηρά: «Θεὸς ἀπέθανεν˙ αἷμα Θεοῦ … ἐπὶ τοῦ σταυροῦ».[7] Αὐτὸς διαλύει τὸ κράτος τοῦ θανάτου, «καθότι οὐκ ἦν δυνατὸν κρατεῖσθαι ὑπὸ τῆς φθορᾶς τὸν ἀρχηγὸν τῆς ζωῆς».[8] Θεάνθρωπος ὤν, ἀνασταίνεται μαζὶ μὲ τὴν ἀνθρωπότητα.

Ἡ ἀνθρώπινη Ἱστορία, ἡ τραγικότητα, τὸ φυσικὸ κακό, τὸ ἀδιανόητο κάποτε ἠθικὸ κακό, ἡ βάναυση ματαίωση τῶν ὀνείρων μας σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα, ὅλα μποροῦν, ὅλα καλοῦνται νὰ μετάσχουν στὴν μεταμορφωτικὴ προοπτικὴ τῆς Ἀνάστασης. Ἀπέναντι στὴ φθορὰ ὁλόφωτη ἡ Χάρη τῆς Ἀνάστασης. Ὁ Ἅδης «βασιλεύει, ἀλλ’ οὐκ αἰωνίζει».[9] Ὁ Ἀναστὰς Θεάνθρωπος φανερώνει τὶς ἄπειρες δυνατότητες ποὺ ἀποκτᾶ ἡ ἀνθρώπινη φύση καὶ ὅλοι μας κατὰ Χάρη.

Εἶναι ὁ Σωτήρας, παραμένει καὶ ὁ ἀντιλεγόμενος˙[10] «κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν».[11] Εἰς ἄθλημα ἀγάπης καὶ ἐλευθερίας. «Δεῦτε» λοιπόν, «καὶ ἡμεῖς συμπορευθῶμεν Αὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν … ἵνα καὶ συζήσωμεν Αὐτῷ».[12]

Ἀδελφοί μου,

Ἡ Ἀνάσταση εἶναι τὸ γεγονὸς τῆς θείας Ἀγάπης στὴν μεγάλη λαμπρότητά του˙ ἡ εἰς Ἅδου κάθοδος τοῦ Χριστοῦ, τόσο ἀγαπημένη παράσταση καὶ στὴν εἰκονογραφική μας παράδοση, σηματοδοτεῖ τὴν Ἀνάσταση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Αὐτὴ τὴν κλητὴ καὶ ἁγία ἡμέρα, ἂς ἀφουγκραστοῦμε τὸ μήνυμα τοῦ κενοῦ μνημείου. Ὁ Χριστὸς «ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ᾧδε».[13] Ὁ θάνατος νικήθηκε ἀδελφοί μου!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
ὁ Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος Β΄

[1] Κατηχητικὸς Λόγος Ἁγ. Ἰ. Χρυσοστόμου

[2] Ἀλέξανδρου παπαδιαμάντη, Τὸ μυρολόγι τῆς φώκιας

[3] βλ. Α΄ Κορ. 15, 17

[4] Μτ. 27, 46

[5] Ὠδὴ δ΄ Παννυχίδος Πάσχα

[6] βλ. Α΄ Κορ. 1, 23

[7] Καβάσιλα Ν., Περὶ τῆς ἐν Χριστῲ ζωῆς, 1, 51

[8] Ὠδὴ στ΄ Παννυχίδος Πάσχα

[9] Ὠδὴ στ΄ Παννυχίδος Πάσχα

[10] Πρβλ. Λκ. 2, 34

[11] Λκ. 2, 34

[12] Στιχηρὀ Αἴνων Ὄρθρου Μ. Δευτέρας

[13] Μκ. 16,6