1/5/2021

Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου για το Πάσχα του 2021

ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΠΡΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟΝ ΚΛΗΡΟΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟ ΠΛΗΡΩΜΑ
ΤΗΣ ΘΕΟΣΩΣΤΟΥ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΜΗΝΥΜΑ ΠΑΣΧΑ 2021

Ἀδελφοί μου καὶ τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ
Χριστὸς Ἀνέστη!

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου, μᾶς βρίσκει γιὰ δεύτερη χρονιὰ τραυματισμένους. Ταπεινωμένη ἡ οἰκουμένη ἀπὸ ἕνα ἀόρατο ἐχθρό, ἀναγκάζεται σὲ ἀπομόνωση τῶν κοινωνιῶν. Πολλοὶ ἄνθρωποι πέθαναν μέσα σὲ ἕνα χρόνο. Αὐτὴ τὴν στιγμὴ ἐπιθυμῶ νὰ φέρω στὴ μνήμη μας τὴν ἀπώλεια αὐτῶν τῶν συνανθρώπων μας, καθὼς καὶ τῶν Ἐπισκόπων, Ἱερέων, Μοναχῶν, Μοναζουσῶν καὶ Πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας μας.

Εἰδικοὶ καὶ ἐπιστήμονες προσπαθοῦν νὰ ἀναχαιτίσουν τὴ μετάδοση τοῦ ἰοῦ, μὲ τοὺς συνανθρώπους μας, νὰ συμβάλλουν μὲ ὑπευθυνότητα. Ὅμως, ὁρισμένοι ἀρνοῦνται τὴν ὕπαρξη τοῦ ἰοῦ καὶ ἄλλοι τὴν συνδέουν μὲ σενάρια συνομωσίας. Μέσα σὲ αὐτὲς τὶς συνθῆκες, θὰ ἤθελα νὰ εὐχαριστήσω προσωπικὰ ὅλους τοὺς ἰατροὺς καὶ τὸ ὑγειονομικὸ προσωπικὸ γιὰ τὴν καθημερινή τους αὐτοθυσία.

Οἱ πανδημίες διαβρώνουν τὸν ἤδη ὑπάρχοντα τρόπο ζωῆς καὶ προωθοῦν ἕναν νέο. Ἡ τωρινὴ πανδημία ρυθμίζει ψηφιακὰ τὴ ζωή μας μὲ τρόπο σχεδὸν καθολικό. Ὅλα γίνονται ἀπὸ μακριά: τηλεκπαίδευση, τηλεδιάσκεψη, τηλεργασία. Βιώνουμε τὴν κορύφωση τῆς τραγωδίας κατὰ τὴν φοβερὴ ὥρα τοῦ θανάτου. Δὲν εἶναι ἐφικτὸ νὰ δοῦμε, οὔτε νὰ ἀγγίξουμε γιὰ τελευταία φορὰ τοὺς ἀγαπημένους μας νεκρούς.

Πολλὲς ἀπὸ τὶς νέες αὐτὲς ἀλλαγὲς ἦρθαν φιλοδοξώντας νὰ μείνουν μόνιμα καὶ χαρακτηρίζονται ἀπὸ μία παραδοξότητα: τὸ νέο, ποὺ προβάλλει ὡς λύση, ταυτόχρονα μᾶς ὑποδουλώνει. Ἐκεῖνο ποὺ μᾶς διευκολύνει συγχρόνως μᾶς ἐξαρτᾶ, μᾶς περιορίζει τὴν ἐλευθερία. Τὴν ἴδια στιγμὴ ποὺ ἡ ψηφιακὴ τεχνολογία διευκολύνει τὴ ζωὴ τοῦ πλανήτη, παράλληλα μᾶς ἀποξενώνει.

Οἱ πανδημίες ἀποτελοῦν σύμπτωμα τῆς ἀνθρώπινης θνητότητας, ποὺ εἰσῆλθε στὴν ἱστορία ὅταν διακόψαμε τὴ σχέση μας μὲ τὸν Θεὸ καὶ κάναμε κέντρο τῆς ζωῆς μας τὸν ἑαυτό μας. Ἔκτοτε, ἐπικεντρωνόμαστε μονομερῶς στὴν ἀνακούφιση τῶν ἑκάστοτε προβλημάτων καὶ μᾶς διαφεύγει τὸ οὐσιῶδες ἀκόμη καὶ ἐὰν αὐτὸς ὁ ἰὸς νικηθεῖ ἀργότερα ἄλλος θὰ ἐμφανισθεῖ ὅπως συμβαίνει, πάντοτε στὴν ἀνθρώπινη ἱστορία. Ἀλλὰ καὶ πέρα ἀπὸ αὐτὸ ὑπάρχει ὁ μόνιμος «ἰός», ὁ «ἔσχατος ἐχθρός»,[1] ὁ θάνατος. Ἡ αἰτία τῶν ἀνθρωπίνων προβλημάτων εἶναι πνευματική: εἶναι ὴ ἀνθρώπινη φιλαυτία.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου ἀνέτρεψε τὰ μέχρι τότε ἀνθρώπινα, ἀδαμικὰ δεδομένα καὶ εἰσήγαγε στὴν ἱστορία νέα μυστηριακά ἐσχατολογικά δεδομένα. Μὲ ὅλα τὰ γεγονότα τῆς θείας Οἰκονομίας, μὲ τὴν Ἐνσάρκωση καὶ τὴν Ἀνάστασή του ἀνέπλασε τὴν ἀνθρώπινη φύσηκ « Ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν,… ἡμᾶς διεβίβασεν».[2] Ἡ κοσμικὴ πραγματικότητα γεύεται ἤδη τὴν ἐν Χριστῷ ἀνακαίνισή της: «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτὸς οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια».[3] Ἀπέναντι στὴ φθορὰ ὁλόφωτη ἡ Χάρη τῆς Ἀναστάσεως. Τὸ κέντρο τῆς Ἱστορίας πλέον δὲν εἶναι ὴ ἀδαμικὴ ἀνθρωπότητα ποὺ θνήσκει ἀλλὰ ἡ μεταμορφωμένη ἐν Χριστῷ ἀναστημένη ἀνθρωπότητα, ποὺ συναντοῦμεστὴν Ἐκκλησία Ἡ Ἐκκλησία, ὡς ἄλλη ζύμη διὰ τοῦ Θεανθρώπου προετοιμάζει καθοριστικά, σιωπηρὰ διὰ τῆς ἄκρας ταπεινώσεως καὶ ἀδοξίας, τὴν ὑποδοχή τῆς Ἐρχόμενης Βασιλείας Του.

Ἀδελφοί μου,

Ἡ πανδημία μᾶς ἔφερε γιὰ ἄλλη μία φορά ἐνώπιον τῶν ὁρίων μας. Ἔφερε στὸ προσκήνιο τὸν θάνατο ποὺ ἀπωθοῦμε στὸ παρασκήνιο. Τὸν ἀφύσικο θάνατο ποὺ ὁ Θεάνθρωπος νίκησε μὲ τὴν Ἀνάστασή Του. Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, δὲν ζοῦμε ὅπως «οἱ λοιποὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐλπίδα», [4] καθότι μέσα ἀπὸ τὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας προγευόμαστε τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τὴν ἀπαρχὴ «ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου».[5]

Εὔχομαι ἡ χαρὰ τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως νὰ καταυγάζει τὴ ζωή μας.

Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος!

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
Ο ΑΘΗΝΩΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ Β΄

[1] Α΄ Κορ. 15, 26

[2] Ὠδὴ α΄ Ὄρθρου Ἀναστάσεως

[3] Ὠδὴ γ΄ Ὄρθρου Ἀναστάσεως

[4] Α΄ Θεσ. 4, 13

[5] Ὠδὴ ζ΄ Ὄρθρου Ἀναστάσεως