5/10/2023

Είναι από τους δικούς μας…

Ένας αδελφός, που περνούσε άσκοπα τον καιρό του παραμελώντας τη σωτηρία του, κατέβαινε κάποτε στην πόλη να πουλήσει τα καλάθια του. Βραδιάστηκε όμως στον δρόμο και για να μη κινδυνεύσει στη σκοτεινή νύκτα, βρήκε πρόχειρο κατάλυμα σ’ έναν παλιό τάφο. Ξάπλωσε να ξεκουραστεί κι ενώ έκλειναν πια τα μάτια του από τη νύστα, είδε απέναντί του δυο δαίμονες να τον περιεργάζονται.

– Για ιδές εκεί, τόλμησε ο Καλόγερος να ξαπλώσει στο μνημείο είπε ο ένας. Ας τον πειράξουμε για να αναγκαστεί να φύγει από την κατοικία μας.

– Μη χάνουμε μ’ αυτόν τον καιρό μας, αποκρίθηκε με περιφρόνηση ο άλλος. Είναι από τους δικούς μας. Τρώει, πίνει, φλυαρεί, παραμελεί τα καθήκοντά του και κάνει σχεδόν όλα μας τα χατίρια. Ας πάμε να πειράξουμε εκείνους που μας πολεμούν νύκτα – μέρα με την προσευχή τους και την άσκηση.

Βλέποντας ο αδελφός πως και οι δαίμονες ακόμη τον περιφρονούσαν, έβαλε αρχή κι έγινε καλός μοναχός.

Μικρός Ευεργετινός, επιμέλεια: Καλλινίκου Ιερομονάχου Αγιορείτου, Έκδοσις Γ΄, Άγιον Όρος, Αθήνα 2002