Η περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

Τῇ Α΄ τοῦ μηνὸς Ἰανουαρίου ἑορτάζομεν τὴν κατὰ σάρκα Περιτομὴν[1] τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτήρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.[2]

Την κατά σάρκα περιτομή[3] ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, την καταδέχτηκε σύμφωνα με τη σχετική διάταξη του νόμου. Στόχος Του ήταν να καταργήσει τη σχετική αυτή διάταξη του Μωσαϊκού νόμου με σκοπό να εισαγάγει την πνευματική και αχειροποίητη περιτομή, δηλαδή το Άγιο Βάπτισμα. Το γεγονός αυτό παρελάβαμε από τους Αγίους Πατέρες μας να το γιορτάζουμε κάθε χρόνο. Τη γιορτή αυτή την πανηγυρίζουμε ιδιαίτερα και την έχουμε εντάξει στο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας ως Δεσποτική εορτή, αφιερωμένη στον Κύριό μας, ο Οποίος καταδέχτηκε ακόμα και την περιτομή που επέβαλε ο νόμος των Ιουδαίων για χάρη μας, και με τον τρόπο αυτό μας τίμησε.

Γιατί ο Κύριος όπως δέχτηκε για χάρη μας την κατά σάρκα γέννηση κι όλα τα της ανθρωπίνης φύσεως, όσα βέβαια είναι τελείως αδιάβλητα και ακατηγόρητα, έτσι δέχτηκε και την περιτομή που όριζε ο Ιουδαϊκός νόμος.

Ο Κύριος με το να δεχτεί την περιτομή, πρώτον έφραξε τα στόματα των αιρετικών, που με θράσος τολμούν να λένε ότι δεν έλαβε πραγματικά ανθρώπινη σάρκα, αλλά ότι έγινε άνθρωπος κατά φαντασία. Πώς όμως θα μπορούσε να γίνει περιτομή, χωρίς προηγουμένως να έχει λάβει σάρκα; Και δεύτερο αποστόμωσε τους αγνώμονες Ιουδαίους, που Τον κατηγορούσαν ότι δεν τηρεί την αργία του Σαββάτου και καταλύει το Μωσαϊκό νόμο. Αυτό όμως ήταν μια ολοφάνερη συκοφαντία. Διότι ο Κύριος τήρησε το Μωσαϊκό νόμο ακόμα και μέχρι την περιτομή της σάρκας.

Γι’ αυτό λοιπόν οκτώ μέρες μετά την Αγία Του Γέννηση από την Παρθένο, ευδόκησε να μεταφερθεί απ’ τη Μητέρα Του και τον Ιωσήφ στον τόπο που κατά τη συνήθεια των Ιουδαίων γινόταν η περιτομή. Κι εκεί δέχθηκε την περιτομή και του δόθηκε το όνομα Ιησούς, αυτό δηλαδή που είχε πει ο Άγγελος πριν να συλληφθεί στην κοιλιά της Παρθένου. Μετά την περιτομή, αφού επέστρεψε στο σπίτι μαζί με τους γονείς Του, ζούσε όπως όλοι οι άλλοι άνθρωποι αυξάνοντας κατά το σώμα, τη σοφία και τη χάρη Θεού[4] κι όλα αυτά για χάρη της δικής μας σωτηρίας.

[1] Εορτάζεται οκτώ ημέρες μετά τα Χριστούγεννα επειδή κατά το Μωσαϊκό νόμο η περιτομή γινόταν οκτώ μέρες μετά από τη γέννηση. Σαν εορτή φαίνεται ότι καθιερώθηκε μετά τον 7^ο αιώνα διότι μέχρι τότε, την 1^η Ιανουαρίου εορταζόταν μόνο η μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου (βλέπε Γ. Μπεκατώρου, Περιτομή, ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ, τ. 10^ος, εκδόσεις Μαρτίνος, στ. 311)

[2] Λουκά β΄,21.

[3] Περιτομή είναι μια απλή χειρουργική επέμβαση κατά την οποία κόβεται κυκλικά το δέρμα που σκεπάζει τη βάλανο του ανδρικού γεννητικού οργάνου. Γίνεται κυρίως από τους εβραίους και τους μουσουλμάνους και έχει τη βάση της στην Παλαιά Διαθήκη.

[4] Βλέπε Λουκά β΄, 39-52.

Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Κ. Δελημάρης,. Τι γιορτάζουμε στις γιορτές του Χριστού και της Παναγίας: Τα συναξάρια των δεσποτικών και των θεομητορικών εορτών της Εκκλησίας σε απλή γλώσσα, 1η έκδ. Ναύπακτος, Αδελφότης Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου, 2004