9/5/2017

Περὶ τῆς φροντίδος ποὺ πρέπει νὰ ἔχῃ ἡ ψυχὴ εἰς τὸ νὰ εἰρηνεύῃ

Λοιπὸν προτίτερα ἀπὸ κάθε ἄλλο ἔχε αὐτὴν τὴν εἰρήνην καὶ συστολὴν, ἀδελφέ, εἰς τὰς πέντε αἰσθήσεις σου· ἤτοι εἰς τὸ νὰ μὴ βλέπῃς ἢ νὰ λαλῇς ἢ νὰ κινῇς τὰς χεῖρας ἢ νὰ περιπατῇς τεταραγμένα, ἀλλ᾿ εἰρηνικὰ καὶ εὔτακτα. Διότι ὅταν συνηθίσῃς νὰ φυλλάττῃς τὴν εἰρήνην ταύτην εἰς τὰ ἔξω κινήματα, εὔκολα καὶ χωρὶς κόπον θέλεις νὰ ὁδηγηθῃ νὰ εἰρηνεύῃς καὶ εἰς τὰ ἔσω, ἐπειδὴ κατὰ τοὺς Πατέρας ὁ ἔσω ἄνθρωπος συσχηματίζεται μαζὶ μὲ τὸν ἔξω. Συνήθιζε νὰ ἀγαπᾷς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ εἶσαι μὲ ὅλους εἰρηνικός, ἄν εἶναι δυνατόν, καθὼς λέγει ὁ Παῦλος· «εἶ δυνατὸν τὸ ἐξ ὑμῶν μετὰ πάντων ἀνθρώπων εἰρηνεύοντες»· (Ρωμ. ιβ΄ 18). Φύλαττε τὴν συνείδησίν σου νὰ μὴ σὲ κατηγορῇ εἰς κανένα πρᾶγμα, ἀλλὰ νὰ μένῃ ἀναπαυμένη εἰς τὸν Θεόν, εἰς τὸν ἑαυτόν σου, εἰς τὸν πλησίον σου καὶ εἰς τὰ ἔξω πράγματα, ὡς εἴπωμενεἰς τὸ η΄ κεφάλαιον τοὺ β΄ τούτου μέρους· καὶ μάλιστα νὰ μὴ σὲ κατηγορῇ πὼς παράβλεψες καμμίαν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ. Διότι ἡ φύλαξις αὕτη τῆς συνειδήσεως γεννᾷ τὴν εἰρήνην τῆς καρδίας· «εἰρήνη, φησί, πολλὴ τοῖς ἀγαπῶσι τὸν νόμον σου καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς σκάνδαλον» (Ψαλμ. ριη΄ 164.) Συνήθιζε νὰ ὑποφέρῃς τὰς ὕβρεις χωρὶς ταραχήν. Εἶναι, ναι, ἀληθές, ὅτι προτοῦ νὰ ἀποκτήσῃς αὐτὴν τὴν εἰρήνην, θέλεις πάσχει πολὺ βάσανον, διότι εἶσαι ἀγύμναστος· ἀλλὰ ἀφ᾿ οὗ τὴν ἀποκτῆσῃς, θέλει μένει ἡ ψυχή σου πολὺ παρηγορημένη εἰς κάθε ἐναντιότητα, ποὺ τῆς συνέβη. Καὶ ἀπὸ ἡμέραν εἰς ἡμέραν θέλεις μάθει καλλίτερα αὐτὴν τὴν γύμνασιν εἰς τὸ νὰ εἰρηνεύῃς τὸ πνεῦμα.

Ὅταν δὲ συμβῇ νὰ ἰδῇς καμμίαν φορὰν τὸν ἑαυτόν σου νὰ θλίβεται καὶ νὰ ἐνοχλῆται εἰς τρόπον, ὥστε νὰ μὴ ἠμπορῇς νὰ εἰρηνεύσῃς, πρόστρεχε εὐθὺς εἰς τὴν προσευχὴν καὶ καρτέρα εἰς αὐτὴν κατὰ μίμησιν τοῦ Κυρίου μας, ὅστις ἐπροσευχήθη τρεῖς φορὲς εἰς τὸν κῆπον, διὰ νὰ σοῦ δώσῃ παράδειγμα, ὅτι εἰς κάθε σου ἐνόχλησιν καὶ θλῖψιν καταφύγιον νὰ ἔχῃς τὴν προσευχήν· καὶ ὅτι ὅσον καὶ ἂν εἶσαι λυπημένος καὶ μικρόψυχος, δὲν πρέπει νὰ ἀναχωρῃς ἀπὸ αὐτήν, ἕως ὅτου εὕρῃς τὴν θέλησίν σου σύμφωνον μὲ τὴν θέλησιν τοῦ Θεοῦ· καὶ ἀκολούθως νὰ τὴν εὕρῃς εὐλαβῆ καὶ εἰρηνικὴν καὶ ὁμοῦ ὅλην θαρραλέαν καὶ τολμηράν, διὰ νὰ δεχθῇ καὶ νὰ ἐναγκαλισθῇ ἐκεῖνο, ποὺ ἐφοβεῖτο καὶ ἀπέφευγε πρότερον. Διότι καὶ ὁ Κύριος φοβούμενος πρότερον τὸ πάθος, μετὰ τὴν προσευχὴν ὅμως ἔλαβε θάρρος καὶ εἴπεν: «Ἐγείρεσθε, ἄγωμεν· ἰδοὺ ἤγγικεν ὁ παραδιδούς με» (Ματθ. κς΄ 46).

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, Αόρατος πόλεμος, εκδ. Φως ΧΕΕΝ, Αθήνα, 1973