Μέγα Σάββατο
(Ρωμ. 6, 3-11, Ματθ. 28, 1-20)

Ο Κύριος σωματικώς κοιμάται στον τάφο· η ψυχή του έχει κατέλθει στον Άδη και κηρύττει τη σωτηρία στις ψυχές που βρίσκονται εκεί. Οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης δεν ήταν στον ουρανό, παρότι διατηρούσαν την παρηγορητική πίστη ότι εκεί θα ήταν η κατοικία τους, αφότου ο Υπεσχημένος θα ερχόταν στη γη, δεδομένου ότι είχαν ζήσει με βαθειά πίστη σ’ Αυτόν. Αλλά και ο Πρόδρομος είχε προείπει τον ερχομό Του.

Όταν ο Κύριος κατήλθε, όλοι όσοι Τον πίστεψαν, ανέβηκαν μαζί Του στον ουρανό. Αλλά ακόμη και εκείνος ο ουρανός ήταν μόνο το κατώφλι του αληθινού Παραδείσου, ο οποίος θα αποκαλυφθεί μετά τη γενική Ανάσταση και Κρίση.

Παρότι και οι άγιοι της Καινής Διαθήκης ζουν μέσα στη Χάρη του Θεού στον ουρανό, περιμένουν όμως μια ακόμη μεγαλύτερη μακαριότητα κατά τον μέλλοντα αιώνα, με καινούς ουρανούς και καινή γη (Αποκ. 21, 1), όταν θα είναι τα πάντα εν πάσι Θεός (Α΄ Κορ. 15, 28).

***

Σήμερον ὁ ᾍδης στένων βοᾷ,
Συνέφερέ μοι, εἰ τὸν ἐκ Μαρίας γεννηθέντα
μὴ ὑπεδεξάμην· ἐλθὼν γὰρ ἐπ᾽ ἐμέ,
τὸ κράτος μου ἔλυσε, πύλας χαλκᾶς συνέτριψε,
ψυχὰς ἅς κατεῖχον τὸ πρίν, Θεὸς ὤν, ἀνέστησε.
Δόξα, Κύριε, τῷ Σταυρῷ σου καὶ τῇ Ἀναστάσει σου.

Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος, Ψωμί για το ταξίδι: Οδοιπορικό Μεγάλης Τεσσαρακοστής, 1η έκδ., Αρμός, Αθήνα, 2012