Menu Close

Κυριακή του Ασώτου
(Λουκ. 15, 11-32)

Η Κυριακή του Ασώτου έχει τόσο πολλά να μας πει! Μας μιλάει για την ειρήνη και την αφθονία που απολαμβάνουμε στο σπίτι του Ουράνιου Πατέρα μας, για την ανόητη απόδρασή μας από τη φύλαξη του Πατέρα προς μια αχαλίνωτη δήθεν ελευθερία, για τον πλούτο της κληρονομιάς που μας δίδεται παρά την ανυπακοή μας, για την αστόχαστη ασωτία μας μέσα από κάθε είδος απρέπειας, και για την απόλυτη πτώχευσή μας που έρχεται ως αποτέλεσμα όλων αυτών.

του Ασώτου

Μας λέει όμως και πώς ο άνθρωπος έρχεται στα συγκαλά του και πώς, ερχόμενος εις εαυτόν, αποφασίζει να επιστρέψει στον φιλανθρωπότατο Πατέρα. Περιγράφει την επιστροφή, την ολόθερμη υποδοχή και την αποκατάσταση του υιού στην πρώτη του θέση. Ποιος δεν θα βρει τα μαθήματα αυτά ωφέλιμα;

Αν κατοικείς στο σπίτι του Πατέρα, μην αγωνίζεσαι για ελευθερία. Κοίταξε πώς τερματίστηκε μια παρόμοια εμπειρία.

Αν πάλι έχεις φύγει και χαραμίζεις τον πλούτο σου, σταμάτα γρήγορα.

Αν τα ’χεις κιόλας σκορπίσει όλα και ζεις πάμφτωχος, πάρε γρήγορα την απόφαση της επιστροφής και γύρνα γρήγορα! Εκεί σε περιμένει η μακροθυμία και η πρώτη αγάπη και η ευημερία.

Αυτό το τελευταίο βήμα είναι το πιο αναγκαίο. Αλλά δεν έχει νόημα να επεκταθούμε πάνω σ’ αυτό. Όλα έχουν ειπωθεί καθαρά και συνοπτικά. Έλα στα συγκαλά σου, πάρε την απόφαση της επιστροφής, σήκω και βιάσου να γυρίσεις στον Πατέρα. Η αγκαλιά Του είναι ανοιχτή και έτοιμη να σε δεχτεί.

***

Ὢ πόσων ἀγαθῶν ὁ ἄθλιος ἐμαυτὸν ἐστέρησα!
ὢ ποίας βασιλείας ἐξέπεσα ὁ ταλαίπωρος ἐγώ!
τὸν πλοῦτον ἠνάλωσα, ὅν περ ἔλαβον,
τὴν ἐντολὴν παρέβην. Οἴμοι τάλαινα ψυχή!
τῷ πυρὶ τῷ αἰωνίῳ λοιπὸν καταδικάζεσαι·
διὸ πρὸ τέλους βόησον Χριστῷ τῷ Θεῷ.
Ὡς τὸν Ἄσωτον δέξαι με υἱόν, ὁ Θεός,
καὶ ἐλέησόν με.

Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος, Ψωμί για το ταξίδι: Οδοιπορικό Μεγάλης Τεσσαρακοστής, 1η έκδ., Αρμός, Αθήνα, 2012