7/12/2017

Ο απαιτητικός γέρος

Κάποτε ο αββάς Αγάθων πήγαινε στην πόλη για να πουλήσει το εργόχειρό του και να προμηθευτεί λίγο ψωμί για τη συντήρησή του. Κοντά στην αγορά βρήκε ένα φτωχό και ανάπηρο γέρο.

-Για την αγάπη του Θεού, αββά, άρχισε τα παρακάλια ο γέρος μόλις είδε τον όσιο. Μη μ’ αφήσεις κι εσύ αβοήθητο τον δυστυχή! Πάρε με κοντά σου.

Ο αββάς Αγάθων τον έβαλε να καθίσει δίπλα του, εκεί που άπλωσε τα καλάθια του για να τα πουλήσει.

-Πόσα λεπτά πήρες, αββά; τον ρώτησε ο γέρος μόλις πούλησε το πρώτο καλάθι.

-Τόσα, του απάντησε ο όσιος.

-Καλά είναι! Δεν μου αγοράζεις όμως μια μικρή πίττα; Έτσι για να δεις καλό. Έχω από χθες βράδυ να φάω.

-Μετά χαράς, είπε ο όσιος και του εκπλήρωσε αμέσως την επιθυμία.

Σε λίγο του ζήτησε φρούτα, ύστερα ένα γλυκό. Έτσι σε κάθε καλάθι που πουλούσε, ξόδευε τα χρήματα χάριν του φτωχού ανάπηρου. Έδωσε όλα τα καλάθια και όλα τα χρήματα χωρίς να του μείνει για τον εαυτό του τίποτε. Και το σπουδαιότερο είναι ότι το έκανε αυτό με μεγάλη προθυμία, ενώ ήξερε πως είχε να περάσει τώρα τουλάχιστο μια βδομάδα χωρίς ψωμί!

Αφού έδωσε και το τελευταίο του καλάθι, ετοιμάσθηκε να φύγει από την αγορά.

-Φεύγεις λοιπόν; τον ρώτησε ο ανάπηρος.

-Ναι, τέλειωσα πια τη δουλειά μου.

-Ε, τώρα θα κάνεις αγάπη να με πας ως το σταυροδρόμι και από κει φεύγεις για την έρημο, είπε πάλι ο παράξενος γέρος.

Ο αγαθότατος Αγάθων τον φορτώθηκε στην πλάτη και τον μετέφερε με πολλή δυσκολία, γιατί ήταν κατάκοπος από την εργασία της ημέρας.

Όταν όμως έφτασαν στο σταυροδρόμι και ετοιμάστηκε ν’ αφήσει κάτω το ζωντανό φορτίο του, άκουσε γλυκιά φωνή να του λέει:

-Ευλογημένος να είσαι, Αγάθων, από τον Θεό και στη γη και στον ουρανό.

Σήκωσε τα μάτια ο όσιος να δει αυτόν που του μιλούσε. Ο γέρος είχε γίνει άφαντος! Ήταν άγγελος σταλμένος από τον Θεό να δοκιμάσει την αγάπη του.

Συλλογικό έργο, Χαρίσματα και χαρισματούχοι τόμος τρίτος, Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός 1996