11/7/2017

Ο Άγιος Αρσένιος ημερεύει και προβληματίζει τους Τούρκους

Μια από τις γυναίκες του Μουσουλμάνου που έμενε στα Φάρασα, εξέφρασε την επιθυμία της να βαπτισθεί στην μητέρα της κ. Αγάθης που μου έδωσε τα στοιχεία αυτά. Εκείνη το ανέφερε στον Πατέρα Αρσένιο και ο Πατήρ της είπε να την φέρνει κρυφά στο σπίτι της να την κατηχήσει, και να γίνει η Νουνά της. Μετά από την κατήχηση την βάπτισε και την ονόμασε Ελευθερία. Είχε δε κοινωνήσει εν όλω τρεις‐τέσσερις φορές μόνον, και αυτές κρυφά, και ζούσε όπως οι κρυφοί Χριστιανοί.

Από την στιγμή που βαπτίσθηκε η Ελευθερία, έκανε την αδιάθετη και έτσι δεν μόλυνε το Άγιο Βάπτισμα με τον Τούρκο άνδρα της. Επειδή δυσκολευόταν στο άπιστο περιβάλλον του σπιτιού της, ο καλός Θεός γρήγορα την ελευθέρωσε και την πήρε κοντά Του. Αρρώστησε ξαφνικά και έμεινε λίγες μέρες κατάκοιτη. Ζήτησε η καημένη να κοινωνήσει, αλλά ήταν δύσκολο γι’ αυτήν να πάει στον Χατζεφεντή, όπως πιο δύσκολο ήταν να πάει ο Χατζεφεντής στο σπίτι της, για να την κοινωνήσει σαν κρυφή Χριστιανή. Δεν την άφησε όμως ακοινώνητη ο καλός Πατέρας. Πήρε ένα πολύ μικρό μήλο, άνοιξε μια τρυπούλα, έβαλε μέσα λίγο Άγιο Άρτο και πάλι το έκλεισε το μήλο. Είπε μετά στην Νουνά της να πάει να την επισκεφθεί και με τρόπο να της το δώσει, για να κοινωνήσει. Η Νουνά της το πήρε με ευλάβεια και χαρά στα χέρια τη και με σταυρωμένα τα χέρια στο στήθος πήγε και την επισκέφθηκε. Η Ελευθερία, σαν νεοφώτιστη που ήταν, το διαισθάνθηκε και με αλλοιωμένο πρόσωπο της είπε: «Ο Χριστός, η ψυχή μου», ενώ δεν περνούσε από τον νου της ότι μπορούσε η Νουνά της να της πάει Άγιον Άρτο. Εκείνη έβγαλε μετά το μήλο και της το έδωσε, και έτσι κοινώνησε η ευλογημένη ψυχή.

Μετά από την Θεία Κοινωνία άρχισε να παραδίδει και την ψυχή της στον Χριστό. Έτρεξε ανήσυχη η Νουνά της στον Πατέρα Αρσένιο και του λέει:

‐ Την ευχή σου να έχω, Χατζεφεντή, η Ελευθερία πέθανε. Τι θα γίνει τώρα; Θα την πλύνουν οι Τουρκάλες!

‐ Μην ανησυχείς, της απάντησε.

Εκείνη πάλι τα ίδια:

‐ Τι θα γίνει, Χατζεφεντή;

Ο Πατήρ της λέει:

‐ Άσε, θα θεωρηθεί ένα μπάνιο.

Η Νουνά της όμως ανησυχούσε γι’ αυτό, γιατί οι Μουσουλμάνοι το μπάνιο που κάνουν στον πεθαμένο το θεωρούν βάπτισμα και πιστεύουν ότι συγχωρούνται όλες οι αμαρτίες του νεκρού, που έκανε ζωντανός! Πλάνη φυσικά και μάλιστα χονδρή! Επειδή λοιπόν συνέχεια ενοχλούσε τον Πατέρα Αρσένιο η Νουνά της γι’ αυτό το θέμα, αναγκάσθηκε τότε ο Πατήρ να της πη: «Ε, τι νομίζεις; Θα αφήσω τις Τουρκάλες να λούσουν αυτήν που βάπτισα;», και έκανε συνέχεια προσευχή για την Ελευθερία. Τι συνέβη λοιπόν; Όλες αυτές τις ημέρες, όσες Τουρκάλες άπλωναν τα χέρια, για να πλύνουν το σώμα της νεκρής Χριστιανής, τα χέρια τους έμεναν ακίνητα. Έτσι αναγκάσθηκαν να την θάψουν, χωρίς να την πλύνουν, στο Τούρκικο κοιμητήρι. Ο Χατζεφεντής της διάβασε από μακριά την νεκρώσιμη ακολουθία και εξακολουθούσε να προσεύχεται.

Και να, επακολουθεί και άλλο γεγονός: Άρχισε κάθε βράδυ να παρουσιάζεται η Ελευθερία στο σπίτι της και να τους κάνη άνω‐κάτω, και τα πράγματα του σπιτιού να τα πετάει αγανακτισμένη και να τους λέει: «Γιατί με βασανίζετε εδώ στην κόλαση, στο κοιμητήρι σας; Γρήγορα να με βγάλετε από εδώ και να με πάτε στο σπίτι μου, στο Κοιμητήρι των Χριστιανών». Αυτό δε γινόταν μέρες συνέχεια, μέχρι που δεν άντεξε πια η τουρκική οικογένεια και πήγαν στον Πατέρα Αρσένιο και του είπαν:

‐ Χατζεφεντή, την ευχή σου να έχουμε, πολύ υποφέρουμε στο σπίτι μας από την πεθαμένη γυναίκα. Βοήθησε μας! Μόνον εσύ θα βρεις την άκρη. Συνέχεια κάθε βράδυ μας βασανίζει και μας κάνει το σπίτι άνω‐κάτω και μας λέει να την θάψουμε στο δικό σας το Κοιμητήρι. Φαίνεται, αυτή αγαπούσε την δική σας θρησκεία.

Ο Πατήρ απάντησε στον Τούρκο άνδρα της:

‐ Τι με ρωτάς εμένα; Εγώ είμαι Έλληνας και εσύ Τούρκος· ό,τι θέλεις κάνεις.

Εκείνος απάντησε:

‐ Όχι, Χατζεφεντή, δεν θέλω να κάνω τίποτε χωρίς την ευλογία σου.

Τότε ο Πατήρ Αρσένιος του είπε:

‐ Θα σου κάνουμε μια οικονομία. Ξεθάψτε την εσείς και φέρτε την να την θάψουμε σε μιαν άκρη του δικού μας Κοιμητηρίου.

Όπως και έγινε.

Μετά εμφανίστηκε χαρούμενη η Ελευθερία στο τούρκικο σπίτι και τους έδωσε ευχές: «Να ζήσετε χίλια χρόνια! Τώρα βρίσκομαι στον Παράδεισο, στο φως και στα καλά του Θεού».

Μ’ αυτόν τον τρόπο, τον θεϊκό, που ενεργούσε ο Χατζεφεντής, ημέρευε τους βαρβάρους Τούρκους και τους προβλημάτιζε με την ολοφάνερη ενέργεια της ορθής πίστεως των Χριστιανών, και έτσι προφύλαγε τους πιστούς από τους απίστους εκείνα τα δύσκολα χρόνια, για να μη δημιουργούν προβλήματα στους Χριστιανούς.

Την ευχή του να έχουμε.

Αμήν.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, 2013