18/1/2017

Με άλλο κριτήριο κρίνουν οι άνθρωποι και με άλλο ο Θεός

Όταν επρόκειτο να κοιμηθεί ο Όσιος Αγάθων, έμεινε τρεις ημέρες ακίνητος στο στρώμα με τα μάτια ανοικτά, γυρισμένα προς τον Ουρανό. Την τρίτη ημέρα, σαν συνήλθε λίγο, τον ρωτούσαν οι μαθητές του, που τον είχαν περιτριγυρίσει, να τους πει που βρισκόταν το πνεύμα του σ’ όλο αυτό το διάστημα.

-Στο κριτήριον του Θεού, ψιθύρισε εκείνος τρέμοντας.

-Κι εσύ φοβάσαι, Πάτερ; τον ρώτησαν με απορία οι αδελφοί.

-Προσπάθησα, όσο μπορούσα, να φυλάξω τις εντολές του Θεού σε όλο μου το βίο. Μα είμαι άνθρωπος. Πώς να ξέρω ότι έχω ευχαριστήσει τον Θεό; είπε πάλι με πολύ κόπο ο Όσιος.

-Δεν είσαι βέβαιος πως τα έργα σου ήταν κατά Θεόν; είπαν έκπληκτοι εκείνοι.

-Όχι, προτού βρεθώ μπροστά στον Δημιουργό μου, αποκρίθηκε ο Όσιος, γιατί με άλλο κριτήριο κρίνουν οι άνθρωποι και με άλλο ο Θεός.

Ήθελαν και άλλα ωφέλιμα για την ψυχή τους να ρωτήσουν οι αδελφοί, αλλ’ ο Όσιος τους έκανε νόημα να μην ομιλούν πια.

-Είμαι απασχολημένος, ψιθύρισαν τα χείλια του.

Η μορφή του έλαμψε! Οι μαθητές του τον είδαν να φεύγει από τον μάταιο κόσμο για την αιώνιο ζωή, με τη χαρά που νιώθει κανείς σαν ξεκινά να συναντήσει το πιο αγαπημένο του πρόσωπο.

Μικρός Ευεργετινός, επιμέλεια: Καλλινίκου Ιερομονάχου Αγιορείτου, Έκδοσις Γ΄, Άγιον Όρος, Αθήνα 2002