30/8/2017

Η μελέτη της Αγίας Γραφής

Το Ευαγγέλιο περιλαμβάνει ολόκληρο το πρόγραμμα της πνευματικής μας ζωής και είναι «θεμέλιο των πάντων». Η μελέτης της Αγίας Γραφής πρέπει να αποτελεί για τον χριστιανό αντικείμενο καθημερινής ενασχολήσεως και να συνδέεται, όπως άλλωστε και η προσευχή, με έναν κανόνα και μια πειθαρχία που οφείλει να τηρεί.

Είναι ορθότερο να μελετούμε τα κείμενα της Γραφής στην κανονική τους σειρά, αντί να αρκούμαστε στα αναγνώσματα της ημέρας που απομονώνουν τα αποσπάσματα από τη συνάφειά τους.

Για να είναι πνευματικώς ωφέλιμη αυτή η μελέτη δεν χρειάζεται να γίνεται υπό τη μορφή διανοητικής αναλύσεως και στοχασμού. «Η Αγία Γραφή», υπογραμμίζει ο Γέροντας, «δεν μας δόθηκε ως αντικείμενο θεωρήσεως, ούτε ως διανοητική τροφή, αλλά για να τη βιώσουμε». Η διδασκαλία της να θεωρείται ως απόλυτη υπαρξιακή αλήθεια, ως γεγονότα και όχι ως ιδέες. Να μην αποτελέσει αντικείμενο διανοητικής, αλλά πνευματικής μελέτης. Γι’ αυτό, όταν μελετούμε τη Γραφή, να μην την προσεγγίζουμε μόνο με τον νου αλλά με την καρδιά, κι ακόμη πιο συγκεκριμένα, με τον νου ενωμένο με την καρδιά.

Κατά τη μελέτη του Λόγου του Θεού, μας παρουσιάζονται από τους δαίμονες παρόμοιοι πειρασμοί με εκείνους που γνωρίσαμε κατά την προσευχή. Οι δαίμονες, «που μερικές φορές παρουσιάζονται ως θεολόγοι», έρχονται να ενσπείρουν μέσα μας τα σχόλιά τους ώστε να εγείρουν αμφιβολίες. Επιδεικνύουν ιδιαίτερη επιδεξιότητα στο να μας κάνουν να αντιληφθούμε τις διαφορές που υπάρχουν στις λεπτομέρειες των διηγήσεων των τεσσάρων Ευαγγελίων, με σκοπό να μας εμφυσήσουν την ιδέα ότι είναι αντιφατικές μεταξύ τους και ασύνδετες.

Ο αγώνας μας, λοιπόν, να είναι ο ίδιος με εκείνον της προσευχής: να παραμείνουμε αδιάφοροι στους πειρασμούς και να μη δώσουμε σημασία στις υποδείξεις τους.

Η ολοκληρωμένη μελέτη της Γραφής μάς μαθαίνει και μας κάνει να συνηθίσουμε, όπως και η προσευχή, «να διακρίνουμε τους λογισμούς».

Jean-Claude Larchet, Στάρετς Σέργιος, μετ. Ευαγγελία Δ. Κισλά-Κοντογουλίδου, Β΄ έκδοση, Ακρίτας, Αθήνα, 2008