2/2/2017

Ένας επαρχιακός παπάς

Μια λαμπρή καλοκαιρινή μέρα, πήρε το μάτι μου στο τέλος του δρόμου ένα κοιμητήριο ή μάλλον μια μικρή ενορία, μια εκκλησούλα με τα σπίτια των δούλων του Θεού και ένα κοιμητήριο. Εκείνη την ώρα χτυπούσαν οι καμπάνες για τη Λειτουργία. Τάχυνα το βήμα για να προλάβω. Μαζί μ’ εμένα έσπευδαν και οι κάτοικοι της περιοχής. Ήταν όμως και πολλοί που κάθονταν στο χορτάρι και, όταν με είδαν βιαστικό, μου είπαν:

-Μη βιάζεσαι, έχεις καιρό. Εδώ η Λειτουργία προχωρεί πολύ αργά, γιατί ο παπάς είναι άρρωστος και το καθυστερεί.

Πράγματι, η Θεία Λειτουργία δεν προχωρούσε γρήγορα. Ο παπάς, νέος αλλά χλωμός και ασκητικός, λειτουργούσε πολύ αργά, με ευλάβεια και πολύ μεγάλη προσοχή. Στο τέλος έκανε ένα πολύ ωραίο κήρυγμα, γεμάτο πνευματικά νοήματα πάνω στο πώς μπορούμε να προοδεύσουμε στην αγάπη του Θεού.

Μετά την απόλυση, ο παπάς με προσκάλεσε να φάμε σπίτι του. Στη διάρκεια του γεύματος του είπα:

-Τελέσατε την ακολουθία με μεγάλη ευλάβεια, πάτερ μου, αλλά και πολύ πολύ αργά…

-Ναι, απάντησε, κι αυτό είναι κάτι που δεν αρέσει καθόλου στους ενορίτες μου και γκρινιάζουν, αλλά δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Μου αρέσει να σκέπτομαι και να ζυγίζω κάθε λέξη πριν την ψάλλω. Αν αφαιρέσεις από τις λέξεις της προσευχής το εσωτερικό τους νόημα, τότε δεν έχουν καμία αξία ούτε για σένα ούτε για τους άλλους. Όλα πρέπει να επικεντρώνονται στην εσωτερική ζωή και στην προσευχή που γίνεται με το νου απερίσπαστο! Ω, πόσο λίγο ασχολούνται οι άνθρωποι με την εσωτερική ζωή! πρόσθεσε. Αυτό γίνεται επειδή δεν υπάρχει θέληση και δε νοιάζονται για τον εσωτερικό πνευματικό φωτισμό.

Εγώ τον ξαναρώτησα:

-Πώς όμως να το επιτύχει κανείς αυτό; Είναι τόσο δύσκολο!

-Καθόλου! Για να λάβει κανείς τον πνευματικό φωτισμό και να γίνει άνθρωπος με εσωτερική ζωή, πρέπει να πάρει ένα οποιοδήποτε κείμενο της Αγίας Γραφής και να συγκεντρωθεί σ’ αυτό για καιρό με όλη τη δύναμη της προσοχής του. Έτσι θα φωτιστεί ο νους του και θα κατανοήσει τα θεία νοήματα. Το ίδιο ισχύει και για την προσευχή. Αν θέλεις να επιτύχεις την καθαρή προσευχή πρέπει να επιλέξεις μια σύντομη φράση, με λίγες αλλά δυνατές λέξεις και να την επαναλαμβάνεις συνεχώς και επί πολύ χρόνο. Μόνον έτσι θα γευτείς την προσευχή.

Η διδασκαλία αυτή του επαρχιακού ιερέα μου άρεσε πολύ επειδή ήταν απλή και πρακτική αλλά και σοφή και με πνευματικό βάθος. Ευχαρίστησα το Θεό από μέσα μου που με είχε αξιώσει να γνωρίσω έναν τόσο αξιόλογο ποιμένα της Εκκλησίας Του.

Οι περιπέτειες ενός προσκυνητή, μετάφραση Κατερίνα Τσαλίκη, Ατέρμονον, Αθήνα, 2014